Serwis - naprawa kamer FOR.A

Dlaczego warto nas wybrać, postawić na nas?

Wchodząc na tę podstronę stoisz zapewne przed wyborem firmy serwisowej, jakiej chciałbyś powierzyć swój Ważny dla Ciebie sprzęt. Nazywam się Iwo Czerniawski, jestem twórcą i właścicielem firmy IVITER. Postaram się odpowiedzieć na pytanie - dlaczego to właśnie moją firmę warto wybrać, mojej firmie warto powierzyć naprawę swojego sprzętu. Dowiedz się więcej - podstrona Dlaczego my?

Zachęcam również do zapoznania się z naszymi referencjami (kliknij).
 

For.A powstała w 1971 roku w Japonii jako producent profesjonalnego wyposażenia audio – wideo dla telewizji i przemysłu filmowego. Jedną ze specjalności tej firmy są obecnie wysokiej rozdzielczości ultra – szybkie cyfrowe kamery filmowe.

Aby zachować płynność ruchu podczas odtwarzania materiału w zwolnionym tempie konieczna jest odpowiednio wysoka prędkość zapisu. Powtórki podczas transmisji wydarzeń sportowych odtwarzane są zwykle z dwu lub trzy krotnym zwolnieniem, co oznacza, że przy odtwarzaniu 30 klatek/s prędkość zapisu musi wynosić 60 do 90 klatek/s.

Jedną z technik używaną w celu odtwarzania materiału w zwolnionym tempie był tzw. overcranking – znaczne przyspieszenie przesuwu filmu podczas dokonywania nagrania. Niestety limitowana długość filmu i problemy z jego transportem ograniczały liczbę klatek i tym samym prędkość ich zapisu. Studia filmowe przy okazji swoich produkcji stosowały rejestrację ze zmienną liczbą klatek. Zwolniony lub przyspieszony ruch zrealizowany był poprzez over lub under-crank, zaś odpowiednia jego wartość (szybkość rejestracji) zależała od wizji reżysera.

Inną stosowaną techniką było wolniejsze odtwarzanie nagrania zarejestrowanego z normalną prędkością (24 klatki/s). Technika ta stosowana była głównie podczas telewizyjnych relacji na żywo do realizacji natychmiastowej powtórki fragmentu transmisji.

Wraz z rozwojem techniki wideo i późniejszą cyfryzacją sposoby produkcji uległy zmianie. Początkowo wielu edytorów realizowało ruch w zwolnionym tempie poprzez wielokrotne zapisywanie tych samych klatek podczas kopiowania materiału. Nie był to ruch ciągły, jednak doskonale symulował zwolnione tempo. Obecnie przy rozpowszechnionej nieliniowej edycji stosowana jest interpolacja klatek (poprzez specjalne algorytmy) wraz z dodatkowym efektem płynnego przejścia, które ułatwiają uzyskanie odpowiedniego rezultatu.

Pierwszy krok na rynku ultra – szybkich kamer postawił For.A w roku 1993 wraz z modelem AAA-240. Urządzenie rejestrowało serie JPEG-ów (384x120) z prędkością 240 klatek/s.

W 2002 roku pojawiła się alternatywa dla kamer przemysłowych rejestrujących z dużą prędkością – szybkie kamery filmowe pozwalające rejestrować ze zmienną liczbą klatek. Nadal bazując na taśmach konwertowały materiał wideo proponując zmianę szybkości w przedziale od 4 do 60 klatek/s. Z czasem gdy pojawiały się coraz większe przetworniki, zmniejszał się poziom szumu i poprawiała jakość obrazu, a kamery zaczęły nagrywać w formie plików, stało się możliwe nagrywanie z coraz większą liczbą klatek. Obecnie stanowi to standard wielu kamer.

W 2010 roku na rynku pojawił się VFC-7000, ultra – szybka kamera rejestrująca materiał w zmiennej liczbie klatek/s w rozdzielczości HD, która swoimi parametrami (700 klatek/s w rozdzielczości 1280x720) umożliwiła jej zastosowanie podczas transmisji na żywo.

W 2012 roku zadebiutowała FT-ONE, szybka kamera rejestrująca w rozdzielczości 4K znajdująca zastosowanie w produkcji filmowej. Jej reputację umocniła późniejsza FT-ONE-LS, która zaoferowała rejestrację w pełnej rozdzielczości 4K z szybkością do 500 klatek/s i z prędkością do 1300 klatek w rozdzielczości Full HD. Przy takich szybkościach nagrania zwolniony ruch jest niezwykle płynny z zachowaniem najdrobniejszych szczegółów. Kamery serii FT-ONE wyposażone są w przetwornik obrazu CMOS Super 35 mm charakteryzujący się odczuciem wyjątkowej głębi obrazu podczas odtwarzania scen slow motion, jak również zwiększeniem czułości podczas filmowania przy słabym oświetleniu nie powodując zbytniego wzrostu szumów. Dzięki temu możliwa jest rejestracja słabo widocznych obiektów w odpowiednio wysokiej jakości. Zwiększenie czułości umożliwiło także (w wersji FT-ONE LS) stosowanie tańszych, lżejszych, choć ciemniejszych obiektywów z mocowaniem w systemie B4 – wysoka czułość sensora kompensuje ewentualne niedostatki optyki. Aby w pełni wykorzystać pole tak dużego sensora kamery te dedykowane są do pracy z optyką stosowaną w kinematografii z mocowaniem obiektywów w systemie PL, choć, jak wspomniano, możliwe jest użycie optyki w systemie B4 (dla modelu LS) mocowanej wówczas poprzez specjalny adapter. Dla uniknięcia efektu rolling shutter w serii FT-ONE zastosowano elektroniczną migawkę globalną, czytającą informacje płynące ze wszystkich pikseli matrycy jednocześnie. Kamery te posiadają 12 – zakresową funkcję korekcji odcienia i nasycenia koloru. System ten ułatwia dopasowanie barw pomiędzy poszczególnymi scenami, jak również zapewnienie spójności kolorów nagrań pochodzących z różnych kamer. FT-ONE wyposażony został także w system ZE-ONE, dzięki któremu możemy dokonać kadrowania materiału nagranego w rozdzielczości 4K do obszarów w rozdzielczości ograniczonej przez HD. Dzięki temu systemowi możliwa jest kombinacja zoomowania i panoramowania dokonywana na zarejestrowanym materiale.

Obok kamer rejestrujących z dużymi prędkościami For.A w swej ofercie posiadają także wysokiej czułości urządzenia rejestrujące. Są to kamery serii FZ charakteryzujące się 1600 razy wyższą czułością niż zwykłe urządzenia, bazujące na 2/3" przetwornikach CMOS wyposażone w specjalne systemy redukcji szumów dla uzyskania czystego i szczegółowego obrazu.